Veel mensen associeren nationalisme onterecht met Nazi's en rascisme. Dat is jammer, want de natiestaat is een belangrijke constructie die het mogelijk maakt dat mensen die vergelijkbare ideeen hebben, met elkaar kunnen samenleven en tegelijk afstand kunnen houden van andere mensen die anders willen leven. De grenzen tussen landen zorgen ervoor dat deze groepen elkaar niet in de weg zitten.
Een nazi is een aanhanger van het nationaalsocialisme, ook wel ingekort tot nazisme. Het komt van Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP, Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei).
Als de nazi echte nationalisten waren geweest dan waren ze in Duitsland gebleven en hadden ze andere landen met rust gelaten.
Socialisme kan ik met een goed geweten niet verdedigen, dus dat laat ik aan anderen over.
Het woord nationalisme komt voort uit het woord natie. Simpel uitgelegd is een natie een land waarbinnen mensen samen leven volgens wetten en regels, waar iedereen binnen dat land zich aan wil houden.
Als alle mensen op aarde volgens de zelfde regels zouden willen leven dan zouden naties niet nodig zijn. Mischien is dat iets waar we als mensheid naartoe zouden kunnen werken, maar het is niet realistisch om te denken dat we daar nu al aan toe zijn.
Sommige mensen willen zo veel mogelijk vrijheid hebben, wat betekent dat de staat zich alleen met het hoognodige bezig houdt. Andere mensen willen graag dat bijna alles voor ze geregeld wordt, wat vraagt om een staat die veel invloed heeft op bijna alle processen in een samenleving.
Er zijn mensen die het nodig vinden dat de staat religieuze wetten afdwingt, terwijl andere mensen geloven dat de staat zich niet mag bemoeien met hoe mensen hun religie belijden.
Er zijn verschillende ideeen over hoe de economie zou moeten werken. Moet de economie zichzelf regelen, via de vrije markt en de wet van vraag en aanbod of is dat een taak voor de staat die de hoogte van alle prijzen en lonen vast legt?
Hoewel ik over al deze verschillende ideeen mijn eigen mening heb, wil ik het daar nu niet over hebben. Mijn punt hier is dat door de wereld te verdelen in verschillende naties, hebben veel meer mensen de kans om in een staatsmodel te leven dat aansluit bij hun eigen overtuigingen.
Omdat het op veel punten nog onzeker is welke methoden van bestuur de beste resultaten geven, kunnen we het aan verschillende groepen de gelegenheid geven om op hun eigen manier te leven, zien als serie experimenten, om te zien wat het beste werkt. Wat voor een groep goed werkt, is mischien niet ideaal voor een andere groep.
Een ander voordeel van deze verdeling is dat het politieke macht open breekt, verdeelt in kleinere machtsblokken en zo dichter bij de mensen brengt.
Als er een centrale regering voor de hele wereld zou zijn, dan geeft dat veel risico. Als die regering besluit beleid te maken dat negatieve gevolgen heeft dan is er geen andere plek om mee te vergelijken en er is geen ander land waar het nog goed gaat dat kan helpen of waar mensen heen kunnen vluchten.
Er zijn veel soorten nationalisme. Twee daarvan zal ik toelichten.
Staatsnationalisme gaat ervan uit dat iedereen, ongeacht de afkomst, een burger kan zijn van de staat, zolang deze bereid is om zich aan de regels te houden die de mensen daar hebben afgesproken.
Etnisch nationalisme voegt daaraan toe dat het makkelijker is om met mensen samen te leven die dichter aan elkaar verwant zijn, dus fysiek en genetisch meer overeenkomsten vertonen.
Dat betekent niet dat mensen die hier voorstander van zijn haat voelen voor mensen met een andere etnische identiteit.
Japan is een voorbeeld van een etnische natiestaat.